از زماني كه برادران رايت براي نخستين بار بر فراز زمين به پرواز درآمدند، همه و همه و هر كه تجربه ي پرواز با هواپيما را داشته، اين نگراني را داشته است كه اگر هواپيما سقوط كند، با چه لحظاتي روبه رو خواهد شد.
با اينكه ۴۰ درصد مسافران هواپيما، گرفتار فوبياي سقوط هستند، علم احتمالات چيز ديگري مي گويد.
از نظر آماري، براي اينكه فردي خاص شاهد رخ دادن حادثه اي مرگبار باشد، بايد 55هزار سال هر روز حداقل در يك پرواز خارجي باشد. به معناي واقعي احتمال اينكه در اثر سقوط يك نارگيل روي سرتان كشته شويد، بيشتر از مرگ در اثر سقوط هواپيماست.
بنا بر اين گزارش، در سال ۲۰۱۶، ۳۲۵ تن در سراسر جهان بر اثر سقوط هواپيما جان خود را از دست دادند. ممكن است زياد به نظر برسد؛ اما در سال ۲۵۰۰ تن از افراد چپ دست دنيا به خاطر استفاده از ابزاري كه براي راست دست ها ساخته شده بود، جان خود را از دست داده اند!
با وجود بودجه هاي ميليارد دلاري هاليوود كه براي به تصوير كشيدن سقوط هواپيماها اختصاص داده شده، پرواز در حقيقت امن ترين شيوه ي نقل و انتقال است. در واقع، در صد احتمال سقوط هواپيما، يك در ۱.۲ ميليون پرواز و از هر ۱۱ ميليون تن، تنها يكي بر اثر سقوط هواپيما جان مي سپارد؛ مقايسه كنيد با ميزان مرگ بر اثر حوادث ترافيكي؛ يك مرگ از هر پنج هزار.
حتي اگر اين مقاله را درون هواپيما، وقتي كه با سرعت يك جنگنده دور زمين مي چرخيد مطالعه كنيد، درصد احتمال سقوط هواپيما زنده ماندن شما بسيار بالاست، به گونه اي كه ۹۵.۷ درصد مسافرين پروازهاي مسقوط زنده مي مانند. حتي بنا بر آمار ۷۶ درصد از مسافرين سقوط هايي با بيشترين خسارات نيز جان سالم به در مي برند.
از نظر آماري، براي اينكه شخصي خاص شاهد اتفاقي مرگبار باشد، بايد 55هزار سال هر روز حداقل در يك پرواز باشد. به معناي واقعي درصد احتمال سقوط هواپيما از درصد سقوط يك نارگيل روي سرتان كه منجر به مرگ تان شود، كمتر است.
از زماني كه برادران رايت براي نخستين بار بر فراز زمين به پرواز درآمدند، همه و همه و هر كه تجربه ي پرواز با هواپيما را داشته، اين نگراني را داشته است كه اگر هواپيما سقوط كند، با چه لحظاتي روبه رو خواهد شد.
با اينكه ۴۰ درصد مسافران هواپيما، گرفتار فوبياي سقوط هستند، علم احتمالات چيز ديگري مي گويد.
از نظر آماري، براي اينكه فردي خاص شاهد رخ دادن حادثه اي مرگبار باشد، بايد 55هزار سال هر روز حداقل در يك پرواز خارجي باشد. به معناي واقعي احتمال اينكه در اثر سقوط يك نارگيل روي سرتان كشته شويد، بيشتر از مرگ در اثر سقوط هواپيماست.
بنا بر اين گزارش، در سال ۲۰۱۶، ۳۲۵ تن در سراسر جهان بر اثر سقوط هواپيما جان خود را از دست دادند. ممكن است زياد به نظر برسد؛ اما در سال ۲۵۰۰ تن از افراد چپ دست دنيا به خاطر استفاده از ابزاري كه براي راست دست ها ساخته شده بود، جان خود را از دست داده اند!
با وجود بودجه هاي ميليارد دلاري هاليوود كه براي به تصوير كشيدن سقوط هواپيماها اختصاص داده شده، پرواز در حقيقت امن ترين شيوه ي نقل و انتقال است. در واقع، در صد احتمال سقوط هواپيما، يك در ۱.۲ ميليون پرواز و از هر ۱۱ ميليون تن، تنها يكي بر اثر سقوط هواپيما جان مي سپارد؛ مقايسه كنيد با ميزان مرگ بر اثر حوادث ترافيكي؛ يك مرگ از هر پنج هزار.
حتي اگر اين مقاله را درون هواپيما، وقتي كه با سرعت يك جنگنده دور زمين مي چرخيد مطالعه كنيد، درصد احتمال سقوط هواپيما زنده ماندن شما بسيار بالاست، به گونه اي كه ۹۵.۷ درصد مسافرين پروازهاي مسقوط زنده مي مانند. حتي بنا بر آمار ۷۶ درصد از مسافرين سقوط هايي با بيشترين خسارات نيز جان سالم به در مي برند.
با وجود اين آمار دلگرم كننده، كليشه هاي هاليوودي ارائه شده در مورد پرواز با هواپيما و بليط پرواز خارجي، باعث استرس هميشگي مسافران شده اند، با اينكه سقوط هواپيما در موارد نادري اتفاق مي افتد.
چرا هواپيماها سقوط مي‌كنند؟
دليل سقوط يك هواپيماي مسافربري چه چيزي مي‌تواند باشد؟ نقص فني؟ يا خطاي انساني؟
اولين حدس بسياري از افراد – پس از رد تروريسم و هواپيماربايي – درباره نحوه بلند شدن هواپيما از زمين و ناپديد شدن يك هواپيما و اين است كه يك نقص فني فاجعه بار باعث آن شده است. ولي نقص فني علت تنها اندكي از سوانح هوايي و سقوط هواپيما است.
درصد احتمال سقوط هواپيما اگرچه سوژه‌اي جذاب براي رسانه‌ها است اما براي كساني كه آشنايان و بستگانشان در هواپيماي سانحه‌ديده بوده‌اند، خبري ويرانگر است.
اطلاعات موجود نشان مي‌دهد سال ۱۹۷۲ ميلادي، يكي از بدترين سال سفرهاي هوايي بوده است زيرا در اين سال ۵۵ حادثه سقوط رخ داده كه از بدترين آنها مي‌توان به سقوط يك فروند هواپيماي ايرفلوت روسيه با ۱۷۴ كشته و سقوط يك فروند هواپيماي كانوير اسپانيا با ۱۵۵ كشته اشاره كرد. در اين سال ۲ هزار و ۴۲۹ نفر در مجموع سوانح هوايي جهان جان باختند.
در ايران براساس آماري كه موجود است از نخستين سانحه هوايي در سال ۱۲۹۲ تاكنون يعني در ۱۰۰ سال اخير، ۲ هزار و ۱۳۴ نفر در سوانح هوايي كشته شده‌اند كه ۹۷۷ نفر با هواپيماي مسافربري، ۸۶۷ نفر در سقوط هواپيما و بالگردهاي نظامي و انتظامي و ۲۹۰ نفر سرنشين ناوهاي جنگي بوده‌اند.
بنابر يك تحقيق، دليل اصلي ۵۰ درصد از سوانح هوايي منجر به مرگ، "خطاي خلبان" است.
سقوط هواپيما در ايران
از زمان دوره پهلوي كه ايران نخستين تأسيسات هوانوردي خود را گشود، سانحه‌هاي متعدي گهگاه گريبانگير اين صنعت گرديده و امروزه اين صنعت در ايران يكي از بالاترين ميزان وقوع حوادث را در جهان داراست. از دلايل ارائه شده براي تحليل ميزان بسيار بالاي تعداد سوانح هوايي در ايران مي‌توان تحريم‌هاي اقتصادي غرب عليه ايران، عدم آموزش استاندارد خلبانان و كنترل كيفي ميزان خطاي آنان، ضعف در عمل به معيارهاي ايمني هواپيماها، و سوء مديريت و برنامه‌ريزي نادرست دانست.
دلايل زيادي ممكن است براي سقوط مطرح باشد. در صنعت هوانوردي دنيا همواره عوامل انساني و غيرانساني يعني خلبان و نقص فني موتور يا ساير تجهيزات، در سقوط هواپيما نقش داشته‌اند. يك كارشناس صنعت هوانوردي با بيان اين مطلب يادآوري كرد كه در ايران، علاوه بر دلايل فوق، برخي دلايل ديگر نيز ممكن است در سقوط نقش داشته باشند كه در كشورهاي ديگر كمتر ديده مي‌شود. فرسودگي و سن بيش از ۴۰سال برخي هواپيماهاي كشور ازجمله اين دلايل هستند.
دسترسي نداشتن ايران به برخي دستورالعمل‌ها و قطعات به خاطر تحريم نيز از موارد ديگري است كه مي‌تواند در بيشتر شدن درصد احتمال سقوط هواپيما نقش داشته باشد.
در بيشتر سقوط‌ها، خلبان كشته مي‌شود و نمي‌توان علت سانحه را از او جويا شد، ممكن است در بررسي سانحه، از كنار اشكالات گذشت و همه تقصيرها را متوجه خلبان دانست. از سوي ديگر آنطور كه اين كارشناسان مي‌گويند در ايران توانايي خواندن جعبه سياه وجود ندارد و اين تجهيزات بايد به خارج از كشور ارسال شود كه اين كار روند بررسي سانحه را زمان‌بر مي‌كند.
بررسي علل مهم در سقوط هواپيماها
اشتباه خلبان هواپيما: با پيشرفته‌تر شدن هواپيماها از درصد احتمال سقوط هواپيما آنها توسط عوامل فني كاسته شده است. به همين دليل، خطاي خلبان به تنهايي در نيمي از موارد سقوط دخيل است.
سيستم داخلي هواپيماها بسيار پيچيده‌تر شده‌اند و به مديريت بيشتري نياز دارند. اما از آنجايي كه خلبان‌ها در تمام مراحل بايد با اين سيستم‌هاي پيچيده كار كنند، احتمال اشتباه آنها وجود دارد. بنابراين زماني كه خلبان هواپيما اشتباه فاحشي را انجام دهد، ديگر جاي جبران براي آن وجود ندارد. مثلا در سال 2009، يك فروند هواپيما ايرباس A320 با دسته‌اي از غازها در هوا برخورد كرد و جهت پرواز هواپيما تحت تاثير آن قرار گرفت، اما خلبان به كمك تجربه خود موفق شد آن را داخل رودخانه هادسون به زمين بنشاند. تمامي 150 سرنشين آن هواپيما توسط دو خلبان آن هواپيما نجات داده شدند و نه سيستم‌هاي كامپيوتري.
اشكال فني: اشكال فني عامل 20 درصد از سقوط‌هاي هوايي است. اين در حالي است كه فناوري‌هاي پرواز نسبت به گذشته پيشرفت چشمگيري را به خود ديده است. موتورهاي هواپيماها نسبت به چند دهه پيش قابل اعتمادترند. در سال 1989 ميلادي، اشكال فني وارد شده به فن موتور شماره يك هواپيما (سمت چپ) باعث شد تا خلبان‌ها ندانند كدام موتور از كار افتاده است. آنها سپس تصميم گرفتند تا موتور شماره دو (دست راستي) را خاموش كنند. به همين دليل، هواپيما سقوط كرد و 27 نفر نيز كشته شدند.
شركت مسافرتي كه در زمينه بليط هواپيما با تهيه مجموعه كاملي از بليط هواپيماهاي امن در مسيرهاي مختلف سعي كرده تا سفري مطمئن و لذت بخش را براي همه مسافران تدارك ببيند. شما با مراجعه به سايت خريد بليط بالاپر مي توانيد از همه بليط هاي موجود در مسير دلخواه تان باخبر شويد و بليط هاي سيستمي و چارتر را براي مسافرت خود انتخاب و اقدام به خريد كنيد. همچنين مي توانيد درباره چگونه بليط چارتر را كنسل كنيم اطلاعات خوبي به دست بياوريد تا بهترين بليط را براي مسافرت خودتان خريداري نماييد. آرزوي سفري امن و پر از شادي را براي شما داريم.